Bir ses ver
Bi Ses Ver
Gün batar Kül rengine bürünür ortalık Vedadır her akşam Renklere veda ediyorum sıyrılıp mavilikten Gökyüzüne veda ediyorum Ve yaşamaya karanlık çöktüğünde Bir senden ayrılamıyor kalbim Bir sana veda edemiyorum Her akşam daha yakın oluyorum varlığına Daha çok özlüyorum Hüzün çöküyor ay doğan geceye Yakamozun düşmesi gibi denizlere Düşlemek seni bir nebze dişlemek gibi etimi Bu vakitlerde Ey uzak şehirleri yakın eden sevgili Aklıma geliyorsun da Tutup sarıla mıyorum çaresiz Bir çay koyuyorum sonra demi tutmuş Acın yüreğimde, içiyorum şekersiz tatları Bir ses versen umut gibi beklerim Doğacak güneşi beklediğim gibi Bir ses versen silinir içimdeki karanlık Bir ses versen bu saatle Çayıma şeker olsan Ve yeniden sabahlara sarılıp uyusam Ömrüme doğacak güneşim olsan Ben katlanırım her geceye Ve hüzne Ve şiire Ve parçalanmaya Hasan Yıldırım | 43 #NİSANINGÖZYAŞLARI |