Beklemek mi ?
Beklemek mi..?
Gözlerin dalar uzaklara, Kendi içine sığamazsın… Sonu var mı gelmeyişlerin? Bulutlar kaplı gökyüzünde. Yağmur damlalarında ıslanmak gibi hasret, sırılsıklam. Özlediğimiz bulutlar kadar uzak. Bir yağsam endişem bitecek. Dokunacağım saçlarına hasretin. Tenhalarda tek başına düşlediğim, Uzaklarda, sımsıkı tuttuğum ellerin. Görsen ağlarsın… Beklemek, yaranın kabuğunu kaldırmak gibi… Kanar içten içe özlemim. Gitmekle kalmak arasında yoruldum. Öfkelerimi yuttum artık. Gidince anlıyor insan, asıl sevmenin güvenmek olduğunu. Kaç gece yenildim bir bilsen yokluğuna. Ama bilme… Buğulu camlar ardında izlenmiyor gökyüzü. Gökyüzü ki umut, Bulutlarımın evi. Yine de hiç bitmeyecek sancılarım, biliyorum. Geçmiş, gelecek ne varsa biriktirdim, Dolu bir bulutun içinde. Rüzgarı arkama alıp varmak yurduna, Hepsi bir hayalden öte yaa… Yağmak, yağmak, yağmak, yağmak… Hasret bitene kadar yağmak! Hasret biter mi? Apansız düşer yüreğine yaa! Düşer de deler geçer. Arayabilseydin, Arayabilseydim. Yenebilseydim kalbimin yokuşlarını, Elimden gelmiyor bağışla… Nasılsın?’ diye sormak isterdim. Sen de özlüyor musun? Tüm soruların çıkmazındayım. Aklımdan çıkmıyorsun. Seni kurdum yüreğime sevgili… Çalar saat misali. Bir vuslat sabahına uyandıracak, Belki gözlerin kapandığında. Hayal işte. Yine kurdum bu gece de saatimi. Yeni doğacak günlere Sensiz günler doğar mı..? Gidiyorum sonsuza, içimde depremler. Sana bir ben bırakarak, Yürüyemediğimiz yolları, Sancılı bir kalpten ne kalırsa geriye bırakıp gidiyorum… Hasan YILDIRIM |
Okuduk ve kutladık yürekten
Sağlıcakla