DURULDUN MU DELİ GÖNÜL?
DURULDUN MU DELİ GÖNÜL
Hani sen yüksek uçardın Kırıldın mı deli gönül Aşka hep kanat açardın Yoruldun mu deli gönül? Dert çıkını azığında Sevgi bitmiş özeğinde Kalıp aşkın uzağında Sürüldün mü deli gönül? Kocamaz derlerdi sana Dövünürsün yana yana Yaş aldıkça yoksa bana Darıldın mı deli gönül? Binip sevdanın atına Çıktın mı aşkın katına Gül diye ayrık otuna Vuruldun mu deli gönül? Yukarıdan bakıyordun Gördüğünü yakıyordun Boz bulanık akıyordun Duruldun mu deli gönül? Şu dağların arkasına Attın gençlik hırkasını İhtiyarlık parkasına Sarıldın mı deli gönül? Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ |
Tebrik ederim. Mani-koşma tadında bir şiirdi.
Selam ve dua ile...