BİR GARİP YOLCU
BİR GARİP YOLCU
Dünya denen şu handa bir garip yolcuyum ben Muhtaç etme kullara Tanrım tut ellerimden Yıllara yenik düşüp titrer bu nâçiz beden Hayat merdiveninden inerken adım adım Nedâmet duymayana inanki rastlamadım Ömür bir beyaz perde, herkes rolünü oynar Gönül tenceresinde gör ki ne dertler kaynar Öze maraz düşerse devrilir ulu çınar Hayat denilen yolda yolcudur benim adım Oturup dinlenecek gölgelik bulamadım Firkate yaklaştıkça aşka ıraktı yıllar Gençliği benden çalıp yalnız bıraktı yıllar Çatlarken dudaklarım susuz, kuraktı yıllar Şu kısacık ömrümde bir murat alamadım Eller gülüp oynarken ben mutlu olamadım Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ |