Sanaldan kurulan yuvalar taşsız temelsiz baraka gibidir. Küçük bir yel değmesiyle yıkılır gider.
Nurgül

KIZIM ( Tüm Genç Kızlarımıza)

Aldanıp da inanma süslü aşk sözlerine
Her sahte iltifatı hakikat sanma kızım
Bağlanıp bir soysuzun kenafir gözlerine
Felfecir bakışları liyakat sanma kızım

Filitreli pozlarla atıyorlar cakayı
Nice körpe ceylana yuttururlar zokayı
Bilmem hangi parayla giyerler lüks markayı
İçi boş elbiseye sakın ha kanma kızım

Oturmuş ‘z’ kuşağı ataletin tahtına
Gayesiz yaşıyorlar ne çıkarsa bahtına
Erdem nedir bilmezler sadakat yok ahtına
Kökü çürük ağaca aman yaslanma kızım

Kadın parası yemez onurlu bir er kişi
Tahsil görmekle yavrum adam olmaz her kişi
Yalanı utanmadan söylüyorsa bir kişi
Hint Kumaşısın dese asla inanma kızım

Haram musluğun suyu dudağına değmesin
Fırsat verme ki kimse pak alnını eğmesin
Karanlık insanların zifti seni boğmasın
Kene gibi yapışıp kanla beslenme kızım

Marifet var zannetme sanaldan tıklanmayı
Gerçek dost buldum sanma faceden eklenmeyi
İnci olmak istersen bil yavrum saklanmayı
Çamura bulaşıp da n’olur pislenme kızım

Gençlik ömrün baharı en verimli çağıdır
Ana başında çadır, baba sırtın dağıdır
Ziyan edilen gençlik en onulmaz ağudur
Beleş çalışsan bile yatıp paslanma kızım

Kendi ayaklarının üstünde durmalısın
Hedef koyup kendine hayaller kurmalısın
Muvaffak olmak için çok emek vermelisin
İlim irfanla donan, suni süslenme kızım

Geçimin püf noktası sabırdan geçer yavrum
Evlenirken her insan iffetli seçer yavrum
Kötü söz çok keskindir kırıp da biçer yavrum
Öfkeni hep kontrol et çabuk herslenme kızım

Annelerin bağrını yakıp gitmeyin evden
Bir kötüye kul olup çekip gitmeyin evden
Babaları incitip yıkıp gitmeyin evden
Çirkefin bacasına düşüp islenme kızım.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ