Vururum yüreğimi Karadenizin en kara sahiline...

Küçük bir deniz yıldızı yüreğim ölümün peşinde...

En asi türküleri dolayıp dilime, tütün kokarım lodos esince...

Ve boş umutlarımı üşütür öksüz rüzgarlar...

Öyle başı boşum...

Bomboş gibi bir deniz kenarında, kendi karalarımla karşılarım...

Sigaramı tutuşturmaz o yangın artık...

Olmayacaktı zaten olmadı işte...

Zarardım soluk aldığım sürece...

Bulaşmıştım bir kere keder denilen o merete...

Üzülmek anlamsızdı akla gelen kayıplarıma...

Kaçmak zorunda değildim artık bir alemden, geçmiş olmayı tamamlamıştım zaten...

Yani, susmak zehrini akıta bilirdi dilimle
sevdiğimi söylediğimde...

Anlamsızca üzgünüm...
Bir sigara içmeliyim şimdi, hatırlamadan geçmişimi...

Hatırladım şimdi, ölüler sigara içmez’ki...

Yunus Yaşar
22/02/2024