Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Doğadan insana
TİLHABEŞLİ FİLOZOF
5,0 / 1 kişi ·5 beğenme · 0 yorum · 219 okunma
 Doğadan insana
Dingin sularda yansıyan ay ışığında,
Yalnızlıkla baş başa kalmış bir çocuk, Karanlıkta yürür, yıldızlar eşlik eder. Gecenin sessizliği onun tek dostu. Toprağın yumuşaklığı ayaklarının altında, Rüzgarın şefkati saçlarını okşar. Ormanın kollarında huzur bulur, Kuşların melodisi ruhunu sarar. Ağaçlar ona arkadaş, dağlar kardeş olmuş, Gökyüzü ona sevgiyle gülümser. Doğanın kucaklayıcı kucağında, Yetim kalan yürek huzur bulur. Her dalda bir hikaye, her çiçekte bir sır, Doğanın büyülü dünyasında kaybolur. Yıldızlarla konuşur, rüzgarla dans eder, Doğa ile birlikte, yalnızlık onun için yok olur. Yetim kalmış çocuk, doğa ile kardeştir, Onunla birlikte huzur bulur, sevinçle dolup taşar. Dünya onun oyun arkadaşı, dostu, Doğayla iç içe, yaşamın anlamını bulur. Bahadır Hat./22.02.2024/Sancaktepe |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Doğadan insana şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.2.2024 22:27:02
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 219
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.