YALNIZLIK
Bir pencere kenarında oturmuş,
Gözleri uzaklara dalıyor. Sessizlik içinde yankılanan tek kelime: "Yalnızım." Gökyüzü gri, bulutlar ağır. Sokak lambası titrek ışığını saçıyor. Kapı kilitli, anahtar cebinde. Düşünceler karma karışık. Bir kuş uçuyor, yalnızca o. Kanatları sessizlikle çırpıyor. Belki de yalnızlıkla dost olmuş, Gökyüzünün sonsuzluğunda. Yanı başında bir kitap var, Sayfaları solgun, kelimeler hüzünlü. Anılar sızıyor satırlardan, Geçmişin yankılarıyla dolu. Ve o pencere kenarında oturan, Yalnızlıkla dans ediyor sessizce. Bir umut ışığı arıyor içinde, Belki de yıldızlarda saklı. Yalnızlık, sessiz bir şarkıdır. Her notunda hüznün ezgisi vardır. Ama belki de en güzel anlar, Yalnızken yaşanır. |