Günaydın Sevgilimgözlerimde esrik bir gece doğuyor kasırgaya vurulmuş yıldızlarım uçurum diplerinde menekşeler ağlıyor pencere eşiğinde annem babam basit cümleler kuruyor Tanrı insanlığın yasını tutarken sokakta cenaze havası var nenem telaşından ölüyor odalardaysa haber bültenleri yankılanırken resmi kararlardan aşk ve insanlık yasası geçmiyor üstelik Mimar Sinan’ın köprüleri yıkılmış gözlerimde İstanbul sana teslim oluyor gıyabımda selalar yükselirken toprağımda binlerce çürümüş dinazor uyanıyor yunan tanrıçaları aşka tutulmuş aşk bana kendimi bırakmıyor bir köleyi düşün ve bir çingeneyi ya özgürlüğün alınmış ya da rengin ve say ki öfkeli bir güneşsin bense ıslak ve yeşil bir nehirim günaydın sevgilim (!) ..... Yalçın Gözetelik |
toprağımda binlerce çürümüş dinazor uyanıyor
yunan tanrıçaları aşka tutulmuş
aşk bana kendimi bırakmıyor
şahane
çok kelimeyle...