Sessizliğin dili
Bir yangın başlar mısralarda
Sağır eden bir sessizlik yankılanır Gün, ağır ve yaralı Umut kırıntıları can çekişir Karanlığın orta yerinde insan İnsanı, insan anlar oysa Anlaşılmaz girdaplar içinde Çaresizlik üflüyor zaman Sessizlik kulakları deliyor Sessizliğin dilinde şiirler akıyor Rüzgarın fısıltıları inliyor Körpe gülücükler serpiştirilmiş Toprak kokusu siniyor tene Ay ışığına gebe günbatımı Zifiri yalnızlık düşmüş göğe Ezelden ebede yorgun insan Omuzlarında bir dolu yük var Sessiz yalnızlığın koynunda Kendini arıyor yürüdüğü yolda Sinmiş üzerine dünya kahrı Sessizliğin sesi uğuldar İnceden inceye sızı barındırır Gözlerde sicim sicim yağmur Zeytin karası gözlerden düştük Yeşermez umut kırıntıları Bir sessizliktir yaşam İnsan, sessiz bir çığlık Taht kurmuş yalnızlığın dili Sevgisizlik örtüyor maviyi Acı çığlıklar atıyor aşk iksiri Tarih: 23.01.2024 |