Dünyanın seyrindeyim
Dünyanın seyrindeyim
Biliyor musun sevgili Frida; Bende senin gibi acılarımın üstüne şiirler yazıyorum, herkes beni çok mutlu bir şair zannediyor... Oysa ben de, çoğu kez ölümlü dünyanın boşluğuna düşüyorum. Anlamını yitirmiş yaşamın çarkından geçerek, un-ufak ediliyor kemiklerim. Ve biliyor musun sevgili Frida; Acılarım bir film şeridi gibi şekillenirken gözlerimin önünden, Ve ben kirpilerimin ucuyla tutunurken yaşama, İğne ucu kadar ışıktan geçen umut parıltısına yürürken, Herkes yüzünü dönüyor, umudunu kesiyor benden! En yakınlarım, canlarım bile... Lakin ben, kelebek kanadına şiirler yazmaya devam ediyorum. Üzerime kapanan kapıların ardında dans ediyor küçük ellerim. Üşüyen yüreğimden asıyorum sevginin cellatlarını. Görünür acıların görünmez dilsizliği kanatırken içimi, Gecenin kör karanlığında yankılanır yalnızlığım. En sevdiklerim bile uzaklaşır benden teker teker. Çisil çisil gökgürlü yağmurlar birikir içimden. Ben resimler çizerim tavana gözyaşlarımla... Yüzümde yeni tebessümler büyütürüm yarına. Bir umut kırıntısı ile ışıldalar karanlık odamın her köşesi. Duvara yazdığım şiirler, resimler aralar sevinç kapısını. Ve ben bir kez daha doğuruyorum kendimi Zümrüdüanka misali... Daha bir güçleniyorum acıların kolları arasında. Hayata açılan kapıdan yeniden geçiyorum, Gün ışığına birkez daha merhaba diyorum... Ve sonra... Sonra; Gün yüzüne çıkıyor kozasından saklı kelebeğin renkli yüzü Frida! Çekiliyorum dipsiz bir ummana... Seyre dalıyorum geçip giden zamanı. Suskun bir şehrin ağzından düşen ihaneti izliyorum sessiz sessiz; Dünyanın içinde barındırdığı onca kötüyü, kötülüğe meyil edenleri görüyorum çırılçıplak. Dört yanım puşt zulası kanı bozuk ulası. Nereye yüzümü dönsem sevgili Frida; Kin, nefret, öfke, savaş var. Ölüm, zulüm, kan, kavga ve gözyaşı var. Ve işte o an uyanışa geçiyorum. Başka bir alemde, başka bir zaman diliminde kendimi buluyorum. İçim de büyüyen bir düş kırıklığı uğulduyor, Yeryüzü bunca kanı bozuk ihanetçiyi nasıl bir arada tutuyor, diye düşünürken, akıl tutulması yaşıyorum... Şiirlerim cebimde, çizdiğim fotoğraflar heybemde... Yalnızlık üstüme üstüme gelir... Dilimden düşen tek cümle; kirlettiğiniz dünyanın dışındayım, size de iyi seyirler... 15 Ekim 2024 Derya Avşar |
sevgili Frida yazarı,
yazıyor ve okumuyorsunuz örneğin,
ve belki bundan kirletilen o dünyanın üzüleninin tek kendiniz sanmanız.
oysa,
bak yazar diyor ki çocuklaaaarrrrrrrr öldürülüyor para için!
okudunuz mu kendinizi anlatmaktan sıra gelip?
eyvallah.