İnsan
Nehir gibidir insan sessizce akıp gider bilinmez,
İçinde ne fırtınalar kopar, ne saklar bilinmez Bazen coşar içinden umut çağlayanları, Bazen durgunlaşır, hüzün yankıları. Ne kadar derine dalsan da anlamak mümkün değil insanı. Nehir gibidir insan sessizce akıp gider bilinmez, İçinde ne fırtınalar kopar, ne saklar bilinmez. Gizemlidir her kıyısı, her dalgasıyla hayatı şekillenir. Sessiz çığlıkları, yanık türküleri barındırır, Kendi gerçeğini bulur, yaşadığı anların içinde. Nehir gibidir insan sessizce akıp gider bilinmez, Gözlerinde yansıyan her damla, bir hikâye saklar, Görmek gerekir içindeki her hüznü, duyguyu, Belki de insan, nehirlerin ötesinde bir serüvendir, Sonsuzluğa doğru akan, bilinmezliklerle dolu bir yoldur. |