Vakti Gelinceye Kadar
Kapını çalıp geldiğim huzurundan
aşkınla gönder beni dünya kuyusuna Vakti gelinceğe kadar beklerim, ne de olsa, sürgündür ruhuma yazılan Heybemde, beni bu çölde tok tutacak hiçbir azığım yoktur, elimde ne varsa, yok olmaya, yitip gitmeye mahkûm sürgün bir ömrün meyvelerinden yiyorum Senin rahmet ummanına karanlık bir yüzle düşmenin nedametiyle, kanayan dizlerimi secdeye koyuyorum, yeryüzüne seriyorum benliğimi... Kapını çalıp geldiğim huzurundan affınla gönder beni kemâl yurduna Vakti gelinceğe kadar beklerim, ne de olsa, sürgündür ruhuma yazılan... Zeynep Zuhal Kılınç |