SevdamBen bir yol bulmuş gidiyordum bu diyardan İçimde bir şeylerin kıpırtısını duydum Tam da vazgeçmişken bu paslı dünyadan Âniden gözlerin, evet sevdam o güneşi kıskandıran gözlerin, Çıkıverdi puslu sabahlardan Bulutlarımı alıp götürdü Yerine sükunet yağmurlarını bıraktı Giden yolcular, çöllerde kaybolurdu, belki asıl yollarını bulurlardı bilmiyorum, ama arkalarına dönüp bakmazlardı Ben de bakmadım ardıma, dünya çölünde seni bulunca, bütün susuzluğum giderildi ilahi bir ikram bu ya; sevdam bana yazıldı ben sevdama... Zeynep Zuhal Kılınç |