AŞK
AŞK
Un ufak olmuş bedende zerre Unutulmuş köşelerde... Zerrenin yüreğinde duyulmayan çığlığı “AŞK!” Gün boyalı kızıla, sarıya, elâya Elvan elvan güllere sevdalı gülşen... Kanasa da bazı, Gül açan yarası “AŞK...” Toz pembelerini giyinmiş her biri Sert tokatını yer rüzgârın. Savrulur ciğerparesi Tomurcuk dallar doyar hüzne “AŞK...” Çatlamış dudakları çöllerin... Eline alır rahmet kovasını İncecik pencereden düşüverse Tek damla can suyu... Gece gündüz kesilse soluğu Acısına sürdüğü merhemi, “AŞK!” Yıkık dökük viranesini saray gören deli mi? Esansına bulanıp yol yol inen, Us durağına uğrayarak nefeslenen, Evreni dolduran söz “AŞK...” Kaybolan, dağılan ümitler, Umudun elinden tutmasını bekler... Korku duvarları örülü Gözyaşı biriktirmiş göz önünde... Güven tohumu annesi “AŞK.” Seherin yüzünü örttüğü nemli duvak, Uçuşur sabah ezanında... Mevcutları saran coşku Yüze sürülür dua “AŞK...” Çile dergâhında “HÛ” dilerken, Dost meclisinde aşkı yeşertmek Yoluna giden garip yolcunun, Menzilinde bekleyeni “AŞK!” Haziran2021 Not: Bu şiir Gözlük Dergisinin Temmuz-Ağustos sayısında yayımlanmıştır. |
Farklı ve güzeldi