Rem uykusuKarınca ışık kararınca yürünmez yolda çok renksiz dağılmadan geçilemez ne duru bakış ne diri söz o yutkununca yankı söyleyince mümin bulamayan yalpa o kara bir taş oyuğu midasın balküpüne altın yağması firavuna rem çocuklar için yalın kat ayna karınca samanda nil’i geçiyor geçsin taçyapraklarımız mor alaşımlı ruhUna yasin es. tre corde gelin ölülerinizi alın dediler altın orda vurgun yemiş dalgıç ah çekilmiş ana karaya hüzünlü bir son bakış yadigâr kalfa ruhuna ay sun ufak da olsa denizi parlasın, dublet yarı kararlı ölüler a’rafta kalmasın bis katlı bahçeler, ve o’nun ipekten adımları bir kedinin omzunda yükte hafif pahada ağır ~ |