ELİNDEN...
Güz, kışta talanın bahardır şöleni;
Bir tohum atarsın biter elinden. Evine yas girse hırpalar seni; Bir sevgi, bir umut tutar elinden! Kuşatsa karanlık bir uçtan uca, Bilirsin şafakla ağarır gece. Her şeyin ritminde, rikkatle Yüce Olmazı oldurur, yeter elinden! Milyarca parmakta farklı el izi, Bir hücre içine sığdırmış bizi, Her ömre bir kader, bir ayrı yazı; Ustalık, marifet katar elinden! Alçakta gönüldür çeşmesi Hakk’ın! Semtine uğramaz kibirli aklın! Ya kurur nisyanla ya asi baktın; Bardağı, testiyi atar elinden! Günay’a bu dünya dershane gelir! Derslere daha çok bigâne gelir! Kimi de divane, pervane gelir; Aşk ile yandıkça tüter elinden! |