İNSAN
Duyarlılık gösteren bir bakıştan süzülür
Yerinde esaslı bir duruş, kimindeyse gülüştür Bir bakmışsın dertleri dert edinen Çözmek için bunları samimi emek veren Ben değil bizi tutan, haksızlığa kapalı Hak için nefes alan, davranışta tutarlı Polemikten çekinen, cömertçe de el veren Duyguları yöneten, bilgece de hükmeden Ve her ne varsa özde, söze bunu yansıtan Fıtratın çağrısını her demde hatırlayan Beddularla değil, dualarla yol bulan Öfkesi bir yel gibi, sevinciyse okyanus Kalbe güveni veren sanki Hz. Yunus Sabırda bir Eyüp`ken, sınanışta İbrahim Yitirse de her şeyi sözündeyse dik duran Kibirli bakışlardan ilelebet kaçınan Kan dökmeden çekinen, cana kıymeti veren Yaratılan her şeyden bir bilgelik devşiren Elbisenize değil, içindeki size bakan Gönle girebilmeyi amaç edinmiş olup Mekân ve zamanda hak yoluna tutunup İşi ilmiyle yapan, kontrolünü sağlayan Arkamızdan değil de bizzat yüze konuşan Çölde susuz kalsa da hedefini zorlayan Duyumlar ile değil, gerçekle sorgulayan Menfaat için asla değerini satmayan İçi dışı bir olup riyâlardan kaçınan Daha ne söyleyeyim, varsa sizde bunlardan Sonucu bilirsiniz, toplamı eder insan. Oğuzhan KÜLTE |