Tükenir içimde dünde kalan hüzünler
Bir bir yakarım ardın sıra sigaraları
Yanar kalemimden dökülenler
Bir bir tutuşur da sana dair ne varsa
Dökülür name name yüreğimdekiler
Sen şiir dersin
Bense sana olan özlemin
Kağıda ağıdı derim....

Sonra mı
Savrulan yaprak misali
Ağaca bahane bulmaktan vazgeçerim
Sevdanın en suskun haline bürünür
El ne der diye düşünmekten vazgeçip
El değil elli alem ne derse desin diyerek
Gölgenin huzuruna sığınırım

Ve ansızın mavi uçurtmanın kanadına
Selam durur yüreğimdeki serçeler
Düşlerimi azat ederim bir bir
Peşin sıra okunur binlerce türküler

İçimden bir sen geçer bir sen
Ay süzülürken penceremden
Zerdalilerin çiçeğe durduğu vakit çalar
Yüreğimin kapısını

Mevsimlerim sen, aylarım sen
Günlerim sen oluverir aniden
Ezber bozarım düne ettiğim yemine
Ve seninle başlar
Dün yerine yarınlar

Boynu bükük değildir artık Kırşehir gülünün
Bağı da yanar gönül bahçasıda

Artık kanayan ruhumun feridir gözlerindeki o hayalim
Gülmeyin unutan gamzelerimde
Fışkırır renk renk tomurcuk güller
Gelişin bahar yüreğime
Özleminden ise mavi bir cerag yanar

Vakit derim tam da bu zamanlar
Sabır ile bekleme vakti...
Vakit derim tam da bu zamanlar
Fincana kahve koydum

Gel sevgilim deme vakti....
İG