Saramıyom Ben GayrıEylülde gelecektin bekle beni demiştin Aylar geçti yoruldum soramıyom ben gayrı Artık buldum diyerek hani bir söz vermiştin Ümitler hep tükendi varamıyom ben gayrı. Bahar bitti yaz bitti gök griye boyandı Yüreğime kar yağdı hasret cana dayandı Avuttuğum gözlerim çığlık atıp uyandı Âma oldum fer bitti göremiyom ben gayrı. İçinde mi gizledin bunca kinin bitmedi Kaç zamandır beklettin sabrım sana yetmedi Şu yaralı bağrımın sızısı hiç gitmedi Açan güllerim soldu deremiyom ben gayrı. Allah’tan tek dileğim lütfun geldiğin göndür Küstü gönül kırıldı yeniden başa döndür Ferman eyle dilime kabul et dua indir. Ahd-ü peymân visâle eremiyom ben gayrı. Keşke ilk görüşümde vurup ta öldürseydin Bağrımdaki ateşi kan ile söndürseydin Aldırdığın nefesi zehir’e döndürseydin Gel de al bu canımı duramıyom ben gayrı. Yıldızlar geceye küs semadan ateş yağar Artık sabah olmuyor güneş batıdan doğar Kabus oldu rüyalar ellerin beni boğar Zincirledin kollarım kıramıyom ben gayrı. Hadi merhamet eyle şu halimi gör de gel Adresim sevdamızdı yüreğine sor da gel İlaç eyle sevgimi kanadına sür de gel Benim yaram içerde saramıyom ben gayrı. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) Dost Kalemler Yolunu gözlemekten bitap düştüm eridim. Senli hayaller ile bunca yılı sürüdüm. Hasret-özlem bitirdi ve günbegün çürüdüm. Aldığım nefesi de veremiyom ben gayrı. Neneh |