Mutsuz şiir
Sanki bir yetimim sanki öksüzüm
İnan katre kadar mutlu değilim Sanma mutluluktan gülüyor yüzüm Sensiz zerre kadar mutlu değilim Sahte gülüşlerim birer imzadır İçimde kırılan fay hatlarına Tanrıdan ruhuma düşen cezadır Aldırma kalbimin Heyhatlarına Ne çok yaşadığım söylenebilir Ne ölü sayılırım tam anlamıyla Ben gibi düşmeyen söyle, ne bilir? Delirdiğim aşkın bunalımıyla Bir yangın buz tutmuş Bir göl, çöl olmuş Bütün umutlarım sararmış solmuş Sorma ne haldeyim sorma ne olmuş Sensiz habbe kadar mutlu değilim Aklıma geldikçe o güzel yüzün Bahara dönerdi rüzgarı güz’ün Gönül kursağımda kalıyor hüzün Tartsan gram kadar mutlu değilim Çehremde çiçekler açarken bile Küsüm tebessüme, küsüm kendimle Bazen kanaryamla bazen kedimle gülüp eğlensemde mutlu değilim. Anla nolursun az olsun anla... Bu yara kapanmaz geçen zamanla Su toprakla güzel can cananla Telef oluyorum ben bu hicranla sen yoksun yanımda Sen.! Yoksun yanımda mutlu değilim. |