GÜNEŞ UFUKTA
İhanet gemisi dalgalar arasında yerini almış gibi,
Bizim tarlada kalan hainler hangi tugayın askerleri, Güneş ufukta yerini alırken gün kızıllıklara boğuldu, Arslanlar ormana veda etmiş çakallar kuşatmış her yeri; Dünyanın göbeğinden bir kıvılcım çıkar mı yukarı, Alev topları iner mi kızarmış kurşun gibi gökten aşağı, Yakan yakana ateşi soluklarımız kısıldı nefesimiz daraldı, Ak karaya döndü kanlarımız bu denizi acep temizler mi; Çenesi düşmüş köpeklerden geçilmiyor hep havlama sesi, Uzaklaşsan da yaklaşsan da sarkmış dilleri bizi kirletti, Masum hayattan bahtımıza çıkan bu çirkef elleri, Kıralım yakmadan evrenimizi kuşatmasın cehennem bizi; Ey ehli insan, insan olmak çok mu yük oldu sırtınıza, Mendeburluk almış başını giderken bu inat neden kime, Belalar kuşattı bir damla mırrık olduğunu unuttuğunda, Gazabın kokusu bastı alemi bekle gör bu yolculuk Allah’a; İblis ’in çocukları uyandı onların ecellerinin vakti geldi, Yolun sonuna gelindiğinde hız limiti yok olup firen gitti, Kâinatın sahibi İsrafil’e emri verdi gün batıya kement attı, Geliyor gelmekte olan hala akıllanmayacak mı alemin sefili, Ey insan hangi yoldan gidersen git Allah görecek hesabı; Erol KEKEÇ/27.10.2023/17.51/Namazgah-İST |
*** GÜNEŞ UFUKTA *** Şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...