KIRINTI İDİ İDEALLERİMİZ
(İLK ÖĞRETMENİMİZ SAMİ ÖSTAŞ ANISINA 1924)
Kırıntıydı ideallerimiz Bir kırık kalem ocu kadar Hep uzundu önlüğümüz Boyumuzdan, idealimizden... Hep önce gelirdi Sabanı çiziye oturtmak Yazıyı çiziye oturtmaktan Kırıntıydı ideallerimiz Hep önce gelirdi Tavuğun yemi beslenmemizden Eşeğin torbası çantamızdan Hep önce gelirdi atın nalı, nal çivisi kalemizden Okulumuz bir ahır üstüydü Böğürse öküz açlıktan Yüreğimiz parçalanırdı Öküzün samanı ödevimizden önce gelirdi hep Derlerdi hep, okumak dediğin nedir ki Bir imza bir de adını yazıp okuyabiliyorsan tamam Sonra düşeceksin davarın sığırın peşine Kız vermek için yazına bakan kim, yiğidi çiftte harmanda seçerler Bir de yok eşek sudan gelircesi ideal aşılayan Eli öpülesi öğretmenlerimiz vardı Onlardan nasibini alabilenler uçup gitti uzak dağların ardına Nasibini alamayanlar düştü davarın sığırın peşine… İbrahim ŞAHİN |
Kutlarım sizi yürekten değerli dost.
Yüreğinize emeğinize sağlık.
Selamlar.