Ne Usanmaz Şeysin Yaİsyan bitmedi yazarken kalemden Düşse dilimden sardı kalbim günah… Ovuşturduğum paralar elimden Bedel ödetti, çektim durdum bin ah. Dünya dediğim yalnız iki hece, Ne sahiplensem yakar gündüz gece, Tat verir sandım ne yaptıysam meze… Kazdığım mezar dönüştü Kümbete! Neyse günahım hepsini terk ettim Kirli elimin tersiyle de ittim. Dosdoğru yola düşünmeden gittim Sabrı öğrendim, dert umursamadan! Söyle şeytan ne vesvese verirsin Davan uğruna ne taviz istersin Gözde hoş tutup neleri dilersin Ben kanar mıyım sana bundan sonra… Ne içsem ne de yesem türlüsünü Ne de sayısız varken sürüsünü Benim olmayan yaşam kültürünü Yapmam da artık göremeyeceksin! Hayrı yaşarım ihlas ile niyet Dilimde beste söylediğim ayet Kalbimi saran tek bir ilahi köşk… Kahrol baktıkça, keşfettim sonsuz aşk! Çıkarmadın mı hala yediğini Unutmadın mı hala dediğini Yapar durursun hala ettiğini İşinde sen, ne usanmaz şeysin ya… Saffet Kuramaz, 08.10.2023, Ankara |
Yüreğine sağlık hocam yine anlam ve anlatımıyla harika bir şiir okudum kaleminizden nice şiirlere inşallah
Sonsuz sevgi ve saygılarımla