BİR GÜN...Her beden yerini mutlaka bulur, Vedalar elveda olunca bir gün. Göz küser ışığa, el ayak soğur; Son soluk boşluğa salınca bir gün. Kimseyi kayırmaz ecel nöbeti, Ha taç varmış başta ha köy kasketi! Görenler alır mı bundan ibreti? Ayrılık saati çalınca bir gün. Bilip de bu hâli kötülük neden? Var mı ki malını yüklenip giden? Bağlarlar çeneyi sarılır kefen, El ayak mecalsiz kalınca bir gün. Günay’ım ne desen yarısı boşa, Ne dünya değişir ne yer var düşe. Senin de yazılır kimliğin taşa, Vade erişip de dolunca bir gün. |
Saygı ve selamlarımla, sağlıcakla kalın