bir kuzgunun örselediği yaralarım uykudan uyanır
yine başladı geceyi kanırtan acıya göç
geride kaldı bozkırın ılık gecesi
gün yanığı sessizlik
sen misin değişen,
yoksa ben mi?
dün neydi, bugün nerede?

bohçası açılmamış sözlerle
gaz lambası altında yazılan şiirlerdir bekleyişim
ve bekleyişim damıtır hasretin kısık gözlü çocuğunu

bir gizin burgusu deler zihnimi bunca zaman
bir kış vakti İzmir’ e gitmiştin aşıklık yüzünden
sevdan uç verirken yüreğimde
ayrılık sancısı batmıştı etlerime
sensizliğin nasıl bir yalnızlık ve boşluk olacağını
öğrendiğim çene gamzende hayat
saklanmıştı büyülü bir tılsımla ıslanmış

göğsümün bozkırında acının ilmekleriyle ördüm sevgimi
yalnızlığıma sesini
hüzünden kavruk yüzüm
kalbimse karıncalanır can yakan şiirinden

ey sevdamın batık sandalı
hüzün taşıdın bunca zaman
atların yelesinden savruldu sevda masalım
ayva sarısı bekleyişlerim kaldı geriye
…
koptu zembereğin teli apansız
kapandı perdeleri yorgun sevdalı ömrümün
sessiz dualarda kaldı güneş kırpığı sevgin


FATMA LEYLȂ DENİZ