Diyorum ki
şafak vakti yürüyorken bir kumru
tarlada geniş adımlarla çiçeklere su veriyordu türküler söylüyordu bezgin ruhlara kova kova ateş yalımlarının kulaklarına su fısıldıyordu günü doyuruyorken güneş papatyaların gözlerine konuyordu yeşilin özüne varmak umuduyla beyazı soluyordu otları yakıyordu sarılar gül alınlı şafak görünüyorken övgüler yağdırıyordu ilk yaza nisan hüzzam bir rüyanın tiryakisi köpürtüyorken mahur bir kederi çiçek açıyordu nergisler diyorum ki …rüzgâr işte kendi kendini tüketiyorken güller kemik yığan mevsimi geliyordu uzun ve güneşsiz kar altında kalıyorken gölgeler gözlerimizde ölüler sırada bekler FATMA LEYLȂ DENİZ |
*** Diyorum ki *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...