Kahrol Oniki EylülOn iki Eylül kahpe, yüzlerce şehit verdik Gözlerimden yaş değil kan akıyor yiğidim Ecnebi tohumunun yollarına gül serdik Ayak altına düşmek can yakıyor yiğidim. Hep şüpheyle baktığım bu günlerde daha net Sağ, sol dendi asıldı, demek buymuş kehanet İşkence çemberini deldi geçti şehadet Türk’e bela sardılar şer kokuyor yiğidim. Fidanlar teker teker koparıldı dalından "Ne tekim" bu zulümler döndüremez yolumdan Biz yeniden doğarız korkar mıyız ölümden Göğsümüzdeki iman ram yıkıyor yiğidim. Bir parmak yalamaya çekilmez ki tok zillet Ne zaman göz açacak uykudaki bu millet Elbet gidecek bir gün başımızdaki illet Onca mazlum insana zûl takıyor yiğidim. Her şey oyunmuş meğer Bop’un gizli uşağı Söz, sahibi ettiler bit yavrusu yavşağı Okşuyor büyükleri elinde bir kaşağı Kiminin önlerine yal döküyor yiğidim. Gelin görün yiğitler sizden kalan vatanı Öldüremezler asla ulu önder Ata’mı Göklere çıkardılar yurtta toprak satanı Birileri davaya hor bakıyor yiğidim. Bayrağım dalgalansın rengine bakın hele Yolumuz Turan yolu ruhumuz Çanakkale Tükürün darbelere yansın artık meşale Hainler bölük bölük kin döküyor yiğidim. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |