Ahh be Eylül yine sen mi geldin.
Hadi bu kez bir şans tanı son güneşten
Yaprağın hışırtısı
Tek başıma yaşadığım şu bahçeli evin penceresinden duyulurken
Yine bir müzik sesi geliyor Eylül’ü anlatan
Şarkının güftesi ben, müziği sen
Bestesi Eylül
Eylül dedi Eylül


Ahhh be Eylül.
Yine mısralar dökülür gönül hanemden
Engin denizin puslu Asumanına.
Gecenin ufkuna kürek sallayan kayıkçı mı seslenir
Hüzzam bir makamda.
Tüm şiirler name name dalgalanır her kürek çekişinde.
Sanki ufuk alev gibi sabahın alacakaranlığında.


Ve bir şair dizlerine başını koyup
Güneşin doğuşunu seyrederken
Şiirler okur adanın tenha kıyısında
Ve yavaş yavaş güneş kendini gösterir
Sevgilinin kirpik ucunda.


Birden bir sessizlik çöker koskoca aşk iklimine
Bütün sonbahar renkleri seyre dalmış.
O kıskandıran kürek seslerini.
Gün doğanda kapanır gönül kapısı
Susar karanlık odam
İki dudak arasında dil kaybolur.
Ve Neşet usta seslenir son kez
Yanık bir uzun hava... Zahidem der.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)