Ömür Treniİkiye bölünmüş bu mağdûb canım Yarısı dur diyor, yarısı da sus Kesseler de akmaz bir damla kanım Kimi kezzap döker kimisi de tuz. Yakıyor canımı gel git hallerin Isıtmıyor neden artık ellerin Günahı neydi o mazlum kulların Kimi gaflet diyor kimisi de haz. Sevdalar çıkar da ayyuka birden Sürgün olunca can koptuğu yerden Aşkın acısıyla inler derinden Kimi ateş diyor kimisi de köz. Darıldı sözlere lâl oldu dilim Ecel tuzağıdır bu kavga zulüm Adım adım gelip bulsa da ölüm Kimi kelam diyor kimisi de söz. Gecikmiş hiç çalmaz, vuslat sireni Yüklenmiş gidiyor ömür treni Virane ederde yıkar harami Kimi yavaş diyor kimisi de hız. Belli ki bitirmiş kırmış kalemi Dönmez ki uğruna yaksam âlemi Kader mi göz yaşı, yoksa çilemi Kimi matem diyor kimiside yas. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) Mağdub = gazaba uğramış |