Hal Bırak BanaNereye gidersin gurban olduğum Sana varacağım yol bırak bana Kahve gözlerinde canım bulduğum Sırma saçlarından tel bırak bana. Ne yapsam ne desem bilmezsin derdim Geçtiğin yollara canımı serdim Sensiz olur sanma benim bir yurdum Kırma tutunacak dal bırak bana. Deli poyraz olup zamansız esme Tutam tutam yolup ciğerim kesme Açtığın yaraya bir de tuz basma Derdimi demeye hal bırak bana. Sıladan gurbete beklerken yolun Duyduğum o sözle kırıldı kolum Vebali büyüktür bu nasıl zulüm Son kez sarılmaya kol bırak bana. İster canımı al, ister yak beni Çarmıha gerip te dara çek beni Alnıma namluyu daya çak beni Vuslat namesinden dil bırak bana. Bir gün olur senden önce ölürsem Aşk uğruna yandığımı bilirsen Bizim ele yolun düşer gelirsen Bir Fatiha bir de gül bırak bana. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |