GidiyorumSayfa sayfa şiirler oturup saçlarına Yazdığım o yerleri yakarak gidiyorum İdam kararı verip kirpiğin uçlarına Kendi boynuma bir ip takarak gidiyorum. Gelişin çok güzeldi gönlümde çiçek açtı Bakışın güneş gibi dünyaya ışık saçtı Uzaklaşıp unuttun aklından neler geçti Dönüp dönüp ardıma bakarak gidiyorum. Sebebi nedir söyle var mıydı bir eksiğim Sesini duymadığım günlerdi can kesiğim Ana, baba, yâr bildik kalp mühründür eşiğim Senin dünyandan artık çıkarak gidiyorum. Ne de çok yakışmıştık gören bize imrendi Anlamadım bu sevgi birden bire kirlendi Kafandaki kuşkular sanki bir değirmendi Bulattığın nehirde akarak gidiyorum. Yazdığım son şiirdir belki de en son türkü Dilindeki nameler beni yıkan tek korku Gizlendiğin o örtü yok ki ecel den farkı Yaralanmış kuş gibi sekerek gidiyorum. Gitsem de bitmeyecek sevdan içimde durur Gömülürsem mezara benim visalim olur “Dilsiz Kalem” başını her gün taşlara vurur Hicran göğsüne hançer sokarak gidiyorum. Yaşadığım tek aşk’tın nasıl çabuk bitirdin Nefesine muhtaçken bana ölüm getirdin Sevmeye doyamazdım musallaya yatırdın Kendi kafama kurşun sıkarak gidiyorum. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |