Kostüm
Kalbimin meydan muharebesinde bir yığın çığlık,
Ciğerlerime yine bin cehennem sığdı, Aradığım ipincecik ama sımsıkı bir bağdı, Bu dumanlı karanlıktan, bu soğuk yalnızlıktan yıldım. Boncuk boncuk hüzün ve acı terledim, Kadere kısmete değil aşka içerledim, Yankılansın diye kulaklarımda iç sesim, küfre indirgedim, Artık öylesine kuytu, öylesine boş, öylesine köhne biriydim. Kelimelerim tekrarladı kendini, Tekrarladım kendime şiddeti, Solmuş çiçeklerin kokusu sindi üstüme, Görünen bir köyüm yine de kılavuz isterler, Bazı kahırlar binlerce yıl dövülür içimde; Bir türlü telaffuz edemem, Yaşamaktı benim kostümüm. |