Bir yanım kara sancı bir yanım dar ağacı
Ahvalime acıyıp derdim sorma ne olur.
Bir yanım ayaz sarar bir yanım dinmez acı
Kader vurdu pençesin sende vurma ne olur.

Tutmuştum ellerini bırakıp gidiverdin
Pürsevda yüreğimi müzmahil ediverdin
Bir cefa çekemezken sen bana yedi verdin
Kabus olan rüyayı hayra yorma ne olur.

Muhabbet şafağında dilim şerbet içerdi
Bakarken ufkumuzdan sıradağlar geçerdi
Bilemedim canımdan bir mülteci göçerdi
Kanıyorken yaramı tutup sarma ne olur.

Haram oldu yaşamak inanki bana haram
Duruyor bak masamda yaktığım son sigaram
Giderim bu şehirden daha ben nasıl duram
Giremedim bir kalbe sende girme ne olur.

İçim nefret kusarken dudağımda ahu zâr
Bu aşk ecel olsa da edemiyom intizar.
Kazarken eşiğime kinle dolu bir mezar
Ölürsem baş ucumda gelip durma ne olur.

Uçup gitme kafesten özgürlük sonun olur
Kanatların taşımaz belki bir avcı vurur
Serçeler yarım canlı yalnız dala tutunur
Gökyüzü zindan durur sende görme ne olur.

İsmet Bozkurt

Pürsevda : sevda dolu
Müzmahil : perişan olmuş, dağılmış