TutunamamTutunamam . . Sana... Ellerim tutunur sanmıştım oysa Yanılmışım... . . . Gözyaşlarına gizlenmedi kırıntısı bile Aşkın... Ve Sokaklara yankılanmadı hiç surlarına çarptığı gibi Güzel sesin Yüreğim hariç... . . . Değildi mümkün Gecem ol diyebilmem sana... Sebebin Ve sebebim ölüme eşlik edebilir belki... Ve o da Belki... Sadece belki... İpi kopmuş bir balon hayalim Sana dair... İstemiyorum sensiz bir yolculuğu Ama . Mecburum... . . . Bir yaprak havalandı mı yerden Kendi başına buyruk olamaz ya hiçbir zaman... İşte Tam benim tasvirim... Ne ben senin olabilirim Ne de sen benim... Vakit Hiç de yanımızda değil Ve hayat Sanki geceye kadar... Ruhlarımız tanır mı birbirini Ebediyet nasıl sürprizler hazırlamıştır bize Kim bilir? Yok şansımız Bilmeye.. . . . Ama... İlk sen baktın bana Öyle farkettim seni Ve ben Anladım o an Sensizliğimi... . . . Biliyorum Gelmek Bazen sessizce ölmeye eş değer... . . . Ve ben Gitmek zorundayım artık Çaresiz... . . . |
Hiç aç(a)madan
Hiç kok(a)madan
Akışa mahkum yaşadım
Kaçınılmaz olanı
Hiç açmadan
Hiç boyamadan yapraklarımı
Sizin kaleminize uymaz ama
Kabul buyrun efendim
Saygıyla