BİZİM ELLER

Darma duman olmuş oy bizim eller
Bundan kerli gülmek bana ar gelir
Hicran kokusunu savurur yeller
Gayrı gurbet eller bana zor gelir

Boz bulanık akar Ceyhanın suyu
Yerle yeksen etmiş zalımın fayı
Ne emmim ne dezzem galmış ne dayı
Kök kömeç gurumuş cana kor gelir

İkiye yarılmış dağ ile daşı
Tanıyamaz olmuş bacı gardaşı
Söylen gördünüz mü Gara Maraş’ı
Yardımına akın akın tır gelir

Sabahın köründe mahşer gurulmuş
Sabi sübyan uykusunda gırılmış
Goç yiğitler çarşaflara sarılmış
Yetmiyor mezarlar anam dar gelir

Havaya dağılmış ceset kokusu
Ağ Gızın sandıkda cehiz çıkısı
Molozlarda galımış altın takısı
Her taşın altından kopmuş ser gelir

Morarmış elleri körpe kuzunun
Bırakmaz elini baba kızının
Tarifi yok Tanrım böyle sızının
Ciğerler yanarken gökten kar gelir

Kolonlar kırılmış, kirişler çökmüş
Bir zelzele kopmuş, şehrimi yıkmış
Milletim gözünden kanlı yaş dökmüş
Hakk’dan gelen kahır bize sır gelir

Süzülerek gider allı turnalar
Dilber Hamamında kırık kurnalar
Viran kalmış yıkılmayan haneler
Bülbül yasa durmuş âh-u zar gelir

Kubbeler yıkılmış, çatılar uçmuş
Kalan sağlar başka diyara göçmüş
Nice canlar görün canandan geçmiş
Nurgül’üme bunlar çok ağır gelir.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ