Sanki sayı saymak mı şu yaşam dediğimiz
Bilinse de sonraki adım, dil söyleyebilir mi
Her öncesinin olması muhkem midir anın sonrasına
Kimine göre gün bitim, kiminde yepyeni diriliş
Zamana hükümde aciziz ya, nedendir erteleyiş.

Duymaktan haz etmem, etmeyeceğim de asla
Keşkelere bürünmüş hayatların enkazları ortada
Ne bu keşkelerin faydası olacak geride kalana
Ne de gidenler işitecek ardından kopan fırtınaları
Yaymışız saatlere, günlere ve bakın ki acizliğe
Henüz diyemediklerimiz yüzünden değil mi çile.

Kimden dinlesen aynı hezeyanlarla dışa döndü cevaplar
Hani dün vardılar ya o canlar, sanki yarın da var
Oysa hesabı farklıdır hükmü verenin, an ki pahasız
Iskalandı mı bir kez, eyvahtır sonu ve geriye bakarız
Değmediğinden dilden, gönülden sevgi, uzanamamış el
İki adımı imtina ederek yürümemiş şu ayaklar, velhasıl
Kitaplar dolusu acılardır kalan, ağlamalarsa faydasız.

İçimizde büyüyenin ne denli güzel olduğu değil bu
İsterseniz dünyalara sığmaz ve devasa olsun konu
Çizilmedikçe, renklenmedikçe, çıkmadıkça görücüye
Sunulamayanın sırtta kalır yükü, ağrıtır zavallı yüreği.
Durmamak gerek dedikleri tam da bu değil mi?
Güzelliğe açılsın diye ne varsa çıkmalıdır edeple
Pandora`nın kutusu gibi sırlayışın bu tutkuları
Ömür boyu ezginlikle yaşamaya kestiği faturaları
Karun gibi bir zenginlik, ödemeye yeterli mi?

Şudur ki anlamaklı olmamızı gerektiren henüz
Sevdiğini, değer verdiğiniz ifadede yaşanmaz güz
Sonrası takılmışlığıyla yaşamanın bir kumar oluşu
Bize anlatmaz mı pişmanlıklarla, o kahroluşu.

Aydınlığın anahtarı anın gereğinde ise işte hayat
Duyguların, düşüncelerin, sevgi ve ilgilerin onlar
Sonrası yok belki bunun, bir ihtimâlin gölgesinde
Öyle bir yaşa ve yaşat ki, can bulsun sevgi yürekte
Onu mihenk edinerek zenginleşsin her anı bizde
Bilmek farlı kılmaz mı bakışı, o öteler ki biteviye.

İçimizde kavurucu sıcaklığıyla ;umudu, neşeyi, geleceği
Alırız bir zaman gerçekliğin elbisesini neyse mevsim
Bu vakitlerde çizilir o ruha değen, akla yatan manzara
Versin hayat bize de bir rol, her ne olursa olsun dersin,
Nefesler bile değer inan ki, yaşamın hazzına erişirsin.


Oğuzhan KÜLTE