paralel
ayın şavkından saklıyorum kendimi
çün hiçbir ışık ışık vermez taze yanmış ışığa namluya sürülünce olanca düşlerim gözlerinde bensizlikten yana yakıyorum ne varsa bir küheylan bulup kendime ıraktan ırağa ve bir elçi /elimde ebabiller/ yanım mossad yanım tem(y)iz badem bıyık bürokrat sokaklar güdümlü ittihadi bir ağrı cebimde ya(rgı)sal ihanetler ihanet konduları daralan yolları yırtıyorum korkmadan bir harfin sıcaklığına tutunarak demirden dağları dağlıyorum her gece |