-Masalı ıslanmasın ürkek çocukların Gül-ra -

Oysa benim yüzüm
Beyaz tenli düşten bir kadının
Yeşil gözlerinden sicim sicim dökülen
Köhne bir tren garına terkedilmiş
Esmer bir ihanet fotoğrafıdır

Sen uslanmaz çocuklar sevdin hep Gül-ra
Beyaz orkideler gölgesinde
Kurt ulur, kuş uyur, sen uzarken
Adın dilimde bir çığlık olup
Bir şehir sökün eder olanca günahından
Artçıl ve onulmaz sarsıntılarla
Bir uygarlık yeniden kurulur
Dağlar, yollar, duvarlar aşarak
Gül yüzünün surlarında Gül-ra

Tenime ayaz vuran kış sabahında
Kafama girift düşünceler
Dilime küfürbaz kelimeler sokarak
Bir bir geçtim dantelalarını sokakların
Mataramda sana bozacak yeminler biriktirdim
Masalı ıslanmasın diye ürkek çocukların
Yağmurdu, kasımdı kan ağlıyordu gece
Bir uçurtma hevesiydi yaşamak
Dilinin aşka çalan kıvrımlarında

Gözlerinin doludizgin yosun yeşilinde
Kaybolmaktı senin aşk diye bildiğin
Sen üzerine bastın diye
Ben bu şehrin kaldırımlarını sevdim Gül-ra

Ruhum dedim Gül-ra
Ruhum binlerce kadının istilası altındadır
Ve yuyamaz onu senden gayrısı
Cebimde hep bir varmış bir yokmuş masalları
Elimde ebabiller simurg fotoğrafları
Ki ordular sana yürür, seni çağırır içimin volkanları
Dilimde adın, adın soylu gün/ah, adın Gül-ra

Hüzzam bir şarkının son nakaratında
Bir nağme, bir sızı, bir yangın olur
Düşer gümüşten sağma düşten masallarıma