0
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
404
Okunma
fısıltı şenliği konvoylar
gördüklerimi sevmeye çalışıyorum
dünyadaki ilk mezarı soruyor bir ölü
bütün mevsimlerin anlamsızlaşan ağzında
uçuşan korkular beliriyor
ağırlığımın anlamsızlığı çıldırıyor
söz ve sukütün ertesinde
dindirilmiş bir bahar kumsalında
etekleri rengarenk çingeneler var
ellerimi aradığımda kaybolduğum
kalan sesimle yetindiğim his karartıları
sahibine gülümseyen asil tat
ağzımı temizliyorum bütün sözcüklerden
hiç kimsesiz
hiç bir şeysiz ve rahat
siması bozuk çiçeklerin tavrı
asmada asıl feragat
nağmeleri dudaklarımı ısıtıyor
köklerime sarkan hiçliği düşünüyorum
bildiklerim var elbet
bir sepet elmada yarım dilekler
eksikliğimin varoluşunu kutluyorum
erteliyorum aşkımı
bütün şairler
bu yarım kalan şarkıyı tamamlamayı isteyecekler.
