Erteliyorum Aşkımı
fısıltı şenliği konvoylar
gördüklerimi sevmeye çalışıyorum dünyadaki ilk mezarı soruyor bir ölü bütün mevsimlerin anlamsızlaşan ağzında uçuşan korkular beliriyor ağırlığımın anlamsızlığı çıldırıyor söz ve sukütün ertesinde dindirilmiş bir bahar kumsalında etekleri rengarenk çingeneler var ellerimi aradığımda kaybolduğum kalan sesimle yetindiğim his karartıları sahibine gülümseyen asil tat ağzımı temizliyorum bütün sözcüklerden hiç kimsesiz hiç bir şeysiz ve rahat siması bozuk çiçeklerin tavrı asmada asıl feragat nağmeleri dudaklarımı ısıtıyor köklerime sarkan hiçliği düşünüyorum bildiklerim var elbet bir sepet elmada yarım dilekler eksikliğimin varoluşunu kutluyorum erteliyorum aşkımı bütün şairler bu yarım kalan şarkıyı tamamlamayı isteyecekler. |