Hep Bekledim

Özlemek mi
Dipsiz bir kuyuya attığın taşın sesini duyma ümidi gibi bir şey....
Ben hala kuyunun başında o sesi bekliyorum
Belki de o düşen benim sonsuzluğa
Karanlık mı seni benden alan
Kalbinin sesi mi
Gözlerindeki ıslaklığı görüyorum
Gidenler ağlamaz sevgili
Bıraktığın yerdeyim
Bu uzaklar yakınlaştırıyor hayalini…

Satır satır örülmüş hasretin duvarı içerimde
Girdap gibi çeker içine yokluğun
Döner durur anılarımız
Takati tükenmiş düşlerimde

Ne sıra dağlar ne uzun yollar engeldir
Tamah etmedim hiç mesafelere
Geri dönüşü olmayan bir sevdanın dilinde kaldım
Kaç gece kaç sonbahar geçti
Mevsimler, yıllar döndü
Yine Kasım kışı karşılıyor
Bedenimde soğuklar, içimde yangınlar
Şehrine kar düşer belki yakınlarda
Denizler yine dalgalıdır, hırçın, hoyrat rüzgarlarda
Çayını yudumluyorsundur bu saatlerde
Aklından geçiyorum belki
Gülümsüyorsun
Bilirsin ben soğuğu hiç sevmedim
Buralar sensiz hep ıssız hep soğuk
Sıcak bir sesin hasretindeyim…

Özlemek biraz da yanmaktır
Bıraktığın emaneti sararken içimde
Kaç ayaz geceler atlattım
Sonu olmayan sevdalara inat
Yandım için için
Mevsimler geçer bahar kış olur
Gün biter gece olur
Ay gider güneş doğar

Hep özledim
Hep bekledim…

Hasan YILDIRIM