Bu diyardan bir ben geçtim,
Bir de beni üzenler...
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

"Kul kimmiş" görmeyende kabahat,
Kalmadı ne eşikte, ne döşekte sabahat,
Yudum suyu ettiler, şu boynuma menfaat,
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Onca curcunaya, koşa koşa vardılar,
Sabrı aş edeni, basiretsiz sandılar,
Semazen döndü, onlar boşa sardılar,
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Hakikate giden yolun, toprağını çaldılar,
Kara kara yürekleri, "akça" diye sattılar,
Yetmedi urganları, bir de yağladılar,
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Bir sandım pir uyandım, meğer çoktular,
Kubbe niyetiyle, çukur kazıp durdular,
Can verip gitti, nice güvercin ve martılar,
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Kâh düşeni ezdiler, kâh mezarlar kazdılar,
Dua tutan elleri, ateşlerle yaktılar,
Beddua edeni, dosttan bile saydılar,
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Kim kime derman olur, bilmeden ah aldılar,
Akılları pek sıra, azraille yarıştılar,
Toplandı yerde ezilen, tüm çimenler ve otlar,
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Nefs durunca nefes ile, yola taş koydular,
Her biri ilah olmak için, yola baş koydular,
Sabredenin yoluna, hep leş koydular,
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Gözün gördüğüyle, her ne varsa aştılar,
Hoş gönüllerin hepsinde, yara bere açtılar.
Sahi, yola revanı, tek burası mı sandılar?
Bir ben göremedim beni,
Bir de geçip gidenler...

Serpil Çavuşoğlu
13/11/2022