SEN SUSARDIN
Sen susardın
Ne zaman ki Konmasa kuşlar balkona Bilirdim bir kadın ölürdü haber olmayan Çocuklar hırpalanırdı çığlık çığlık Vurulurdu yirmisinde bir oğlan Sen susardın Usulca sızardı kirpiğinden damla Sen susardın sevdalar insansızsa Koklanmamışsa baharda papatya İyot kokmuş kıyılarda Masamızda anason Dilimizde türkü yoksa Sen susardın gözlerinde öfkeler Popülizm savaşlar çığırtkanıysa Açlık sırtımızda hırka Tutsaksak faturalarla Sen susardın akşamsa Hep uzaklar çağırırdı ezgiler Hep tutardın elimden Hep sıcaktı ellerin Hep kahrederdi uykuya yenilişim Sen susardın söz sevdadan açılsa Şiir kokardı yaktığın sigara Düşler asardın dumanında yıldızlara Sen susardın Biterken kadehler Gelmesen aklıma Düşmese gölgen Sen susunca küserdi mevsimler Giderdin sessiz ve vedasız Mevsimler de giderdi seninle Kuşanıp renklerini Gülüşüm düşerdi peşine Sen susardın Yağmur olur yağardım AHMET GÖÇER |