Şavaş TanrılarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Her taş
O İlk taş kadar günahkardı... Benim adım kimsesiz Benim adım bile sessiz Benim adım silinen üzgün bir ruhun gölgesi gibi belirsiz Yokluğumdan eksiliyorum Yeni bir ben olarak doğsam bile her gece Ölü bir ben ile uyanıyorum her güne İçim karanlık İçim terk edilmiş bir harabe gibi çatlamış anılarla dolu sadece Sesim bile yok farkındayım Yine de ben her gece Hiç tanımadığım bir yabancının düşlerinden çaldığım Onun çok iyi bildiği Ama Benim hiç bilmediğim dillerde şarkılar söylüyorum geceye Unutursa diyorum gördüklerini Belki biraz acısı geçer de yıldızlarını yine yakar üzerimizde Karanlık artık dünya Hem de dipsiz bir karanlık Bir adım ötesini goremezken Kanatlarına kan sıçramış Martılara özenir oldu gözlerim Geleceğe dair hayaller kurmak istedim ama Gelecek sadece ateş ve külden ibaretken İyiye dair hiçbir şey düşleyemedim Bu ateş Bu kül Bunca çamur arasında Unutuyorum yüzümü Unutuyorum yüzlerini Farkındayım giderek siliniyorum kendimden Tıpkı diğerlerinin isimlerinin unutulup sadece diğerleri olduğu gibi Çoktan kabullendiğim bu yenilgi için bir bahanem yok Oysa Karanlık kuyularda saklamaya çalıştığım eksik cümlelerin artıkları bile benden daha mücadeleci Hatta Öyle bir çığlık doğuruyor ki iniltileri O kör kuyular bile gizleyemeyecek belli ki gerçekleri Böyle bir bilinmez ile başa çıkmak için ne yapılır Yaşayanların dünyasında cevap veren yok Ölülerin de çalındı zaten sesleri Yine de hala ümidim var Tanrı’nın ilahi kitabını ele geçirirsem İşte o zaman soranlara söyleyeceğim tüm gerçekleri Ciğerlerim yırtılana kadar bağıracağım Dünyanın ayak basılmış her karış toprağını kanla yıkandınız Ve Tüm insanlık tarihi boyunca yaptığınız her kötülükle cehenneme giden yola bir taş daha eklediniz Hadi gözünüz aydın Kıyamet gibi bir kutlamayı çoktan hak ettiniz Daha neyi bekliyorsunuz durmak için Farkında mısınız Silahlı postallarınız rahatsız ediyor yere düşenleri Kimsesiz ruhları acımadan eziyorsunuz Ne oldu Neden beni duymuyorsunuz artık Duyulmayacak kadar mı silindi varlığınızdan varlığım Sizin için bir cesetten mi ibaretim sadece Madem benim de üzerime toprak atacaksınız Tamam o zaman Bedenimi kimsesizlerin uyuduğu mezarlığa atın öylece Zaten iyi niyetli olsa bile Sahte dualarınıza minnet duyacak halde değilim Vazifem büyük Toprağı terk edilmiş İsmi cismi belirsiz Kimi kimsesi olmayanların gözlerini öpüp Ruhlarındaki acıları içime çekeceğim Yamaları yamasız yerlerinden daha fazla olan eskimiş bir üniforma üzerinde Deliklerinden sağanak yağan bir miğfer başında Bir tutam huzur avuçlarına Biraz da merhem parçalanmış yaralarına Gözleri Gözleri ise artık özgür Martıların kızıla boyanmış kanatlarına tutunup Ayak izi olmayan uzak diyarlara gitti nihayetinde y... |
Emeğine yüreğine sağlık
_________________________________Selamlar