gözlerimin bulutu
aydınlık çiçeğin yazmasına çoğalırken

zaman içinde kayboldu ayaklarım


...

tadı dağılan her şey gibi
kırıyorum masum sayfalarca zamanı
yaşımın ikindisine kısalan
düş mevsimleri
karanlığın aynalarında buzul süsler
sönen ışıkların büyük kopmaları
tarihler iniyor parmaklarımın dilsiz komasına
kramp içinde imgelerin demirden kelebeği adımlar
Ey dağılmış parçaların bağ gölgeleri
yüzümde yollar
heyhat yakarışlar




bozuluyor kristali bakmaların
hüzünlü bir kentin sokağında susuyorum
yağmurların ağzında buruşuk mevsimler
bıçak uyuması yere düşürülen kelimelerin




geceyi ölüyorum
aydınlığa karşı üflediğim şiirlerin yırtık uçurtmasında
dünya çıplak
acı yara
sızan parçaların daralan günleri
tekrarlanan seferlere soyundu harfler
kapandı kapılar
yüzümde duvarların şiir benliği


ötesi bir geceyim

büyü kıvamında ilişkilerin derin yalnızlığı
düpedüz hayat



....