Kapılıp gidiyoruz bir yerlere kimimiz bir rüzgara kimimiz geçmişe kimimiz ne olacağını bilmese bile geleceğe... nereye kadar gider bilmiyorum ama insan içindeki o karşılığı olmayan sızıyı dindirmeli. Aksi halde zordur herşey onun için... katlanamaz yaşadıklarına...görmez, anlamaz ama hisseder bütünce...tarifi zor belki de ama hiçbir şey için geç olmadığını anlamak lazım bir yerden sonra... Düşünmek aklımızın bir köşesinde kalan hikayemizin sadece bir parçası ya diğerleri peki göz önünde olmayanlara ne demeliyiz? uzakta olanlara; farkı yok kısacası... hayatımızda ufak bir hikaye gibi aslında bir zaman geliyor kapılıp gidiyoruz bir yerlere kişi, mekan farkı olmaksızın böyleyiz çünkü aslında. Ufak bir şeyde kendimizi muammaya sürükler ve ordan çıkmayı bekleriz. Tipki eksiltili cümlelerimizin verdigi uçuk anlamlar gibi... Velhasıl kelam; herkes yarımdır tam olmayı bilene kadar...

Kapılıp gidiyoruz...