TAŞIMAK
Hava yağmurlu kalbimiz puslu.... Gelmeyecek olanın içimizde umudunu taşırız. Gecikir çünkü bitirir insanı hüznün en garip halini bildiği hâlde. Kendimi bildim bileli yorgundum adını koyamasam bile. Emaneti taşır yorulur, ufak bir üzülsün yorulur, hayatta herşey çeşit çeşit bu bir gerçek. Yorgunluğu sadece beden mi taşır, yoksa dirilttiğinden yok olup giden kalbe mi. Kalp, yorgunluğu taşır, dağlar, insanın yorgunluğunu taşır. Ama hayatlar ve yaşamlar bu kadar farklıyken insan insanın yorgunluğunu taşıyamaz, taşırım der altında ezilir ömrü boyunca...
|