Aynı Nakarat
Nezaketin bükemediği el görmedim
Kabalığın da yıkamadığı gönül, Şimdi kırık bir kalple yaşanır harabe Alacağın ezadır en büyük ödül. Küçücük şeylerin hayatı kesmesi Değerce en hafiftir seni de üzmedi Onca zoru aşar insanoğlu da Boğulduğu yerdir kahve telvesi. Neyin büyük ve öncelikli olduğu Zamana bırakılır kimi işin başıyla sonu Depdebe içinde sunulanın olmaz ki kârı Ömrü bitirir evhamlar,eder yarı. Bırak her şeyi kalsın öylece Kimsenin üzerine kurulmadı hayat Görür birileri de soyunur işe Kırmadan ilerlemenin yolundadır rahat. Planlar tutmaz asla,nem kapar hemen Şu tezcanlılık var ya, işte o neden Salınıp yürumelidir yolu epeyce uzun Bu kafayla ancak huzur bulursun. Oğuzhan Külte |