Lügat
Eskiler eskide kaldı,
Aynı şarkıyı çalıyordu pikabım, Açık tutmaya çalıştığım kapıların eşiğinde, Çoktandır bitaptım, Katmanlı yaşıyordum acıyı, İnsanlar taşıyorlardı kalıplarından, Taşıyorlardı kendilerini oradan oraya, Karakterize olamamış şahsiyetlerini, Sıçratıyorlardı her tarafa, Çizgiler vardı geçemediğim, Ezgiler doldu, aştı kulağımdan, Hislerimi kaybettim bu meşakkatli yolda, Hâlâ uğraşıyordum her koldan, Fakat ne anlama geliyordu acaba duygular, Toplumun o çirkin lügatında, Eskiler, eksilende kaldı, Bin parça olsun düşen, suratımdan, Her şeyin yerini sessizliğe bıraktım. |