Katil Şehre Fraktal Adalet



Kana bulanmış gömleğinin üzerinden sızan, Kanları görünce hemen anladım

Dumanı üzerinde bir cinayet bu dedim.

Maktulün yerde yatan cesedinin ruhu, gözlerimin önünde yükseliyor semaya

Mazgal deliklerine doğru toplanıyor onca kan

Aç lağım farelerinin iştahını açıyor olmalı bu kan kokusu

***

Islaktı asfaltlar ve katillerden yana idi bu gece şehir

İzleri siliyordu yağmur, delileri bozuyordu rüzgâr

Delil yok etmekten göz altına alınmalıydı bu şehir

***

Kimin elleri, kimin boğazında son bulacak, bunu kimse kestiremezdi

Bıçağı sallayan eller, kana susamış ruhlar bilirdi sadece

Bunun son dökülen kan olup olmayacağını



Gece yarıları elini kana bulayanları, dar çıkmaz sokaklar gizlerken

Suç ortağı uzun taş duvarlardı, gölgeleri silinen

Gayrimeşru zamanlarda, Hastane bahçelerinin çöp vagonunda bulunan günahsız, yeni doğanlar

Kundaklarında kurtulup Katili olmak için yarışıyordu en büyük günahlar yarışında



Parmak uçlarına şifrelenmiş kanıtların delil yetersizliği

Suçu üstlenmeyen parmaklar, kirpikleri sökülmüş göz bebekleri gibi

Nasılda olup bitenlerden habersizmiş gibi takınıyorlar

Dillerini yutmuş, olmalı bu üzerine kan sıçramış deliller



Bir katilin elleri kadar, kirli ve karanlık artık bu şehir

Suça ortaklık ve yataklıktan terk etti bir çok insan doğduğu yeri

Ön yargıları yüzünden kendinden utanmalı insan

Yüz süz ve sefil ruhlar satılığa çıkmış kendi aralarında

İsteyene bedava isteyene sırayla



Bana sorarsan cezasız kalanlara

Arkasına bakmadan terkedilmiş bir şehir bırakmalı

Yüzlerinden gülücüklerini esirgemeyen bu maskeli ruhlar

Asıl Kaybedenlerin kendileri olduğunu anladığında bu günaha batmışlar

Kimsenin bu binalarda artık oturmadığını anlayacaklar



SEN Üzülüp durma bu işbirlikçiler için Ey Vicdan sahibi insan

Muhakemere sini düzgün yapan, mahkemeden beraat alan



Acımalısın asıl sen asıl kendine,

Onların içinde İnsan kalabildin diye

Onlar şimdi kalanların peşinde

Kalanları işleri pek zor böyle gecelerde

İnsan Kalmak da zor, gölgelerin takibinde

Dayanmak ta korku verir içten içe

**

Hayat devam ederken,

Hem öyle hem böyle,

Geçen her saniye katiller senin de peşinde

Varsa gücün, cesaretinle ey insan hadi gel inelim en derine

Atomunu düzelteli, düzensizliğin içinde

Formül ize edelim, asal sayılardan, asılsız cinayetleri

Düzen kuralım artık düzensizlikten oluşan

Ebedi saadeti sağlasın arkamızda kalan

Bekleyelim sabırla, ağlayacağımız o acı günleri

Bittiğinde Gülmek artık bekler insan denileni

Franktal kümeler gibi içi içe geçirelim, kelepçeleri katillerin bileklerine

Adalet yerinde ağır ve tarafsız, zaman herkes için hafif, yaşam kuşkusuz ve mecburi